Adimen artifizialeko (AA) agenteak, laguntzaile birtual aurreratuak bezala, esparru anitzetan lekua irabazten ari dira, zeregin konplexuak automatizatzeko duten gaitasunari esker. Hala ere, horiek erabiltzeak galdera kritikoak sortzen ditu: zenbat kontrol utzi beharko genieke eta non ezarri beharko genituzke mugak?
Sistema horiek prozesuak sinplifikatzea agintzen dute, egutegien kudeaketatik hasi eta enpresa-erabakiak hartzeraino, baina teknologiarekiko gehiegizko konfiantzak eta gainbegiratze-faltak pertsonen eta erakundeen segurtasuna kolokan jar dezaketen akats etiko eta teknikoei atea ireki diezaiekete. Oraintsuko kasuek frogatu dute, erregulazio egokirik gabe, AAko agenteek alborapenak betikotu, erabaki okerrak hartu edo helburu maltzurrekin erabil ditzaketela.
Teknologia horiek modu arduratsuan integratzeko bidean, giza kontrol argiak ezarri behar dira, eta haien diseinuan eta erabileran gardentasun-kultura sustatu behar da.
Erreferentzia:
